Dag 5 – Sea World

Vandaag worden Ron en ik om kwart voor 7 wakker en we stappen meteen onder de douche. Ik kijk nog even gauw op mijn weblog en vul onze koeltas met water en limonade. Het ziet er buiten grijs en somber uit, maar als je naar buiten gaat, is het drukkend warm. We eten geroosterd boord met orange juice en thee en een paar lekkere cinnamon rolls.

Om kwart over 8 rijden we richting Seaworld en onderweg begint het te gieten. Zodra we de parkeerplaats oprijden stopt het met regenen en begint de zon zelfs te schijnen! We gaan als eerste naar de Manta, de nieuwe achtbaan van Seaworld en de mannen doen hem meteen drie keer. Daarna lopen we naar de Kraken en die pakken de heren twee keer. Ik smelt zowat weg in de zon en we smeren onszelf snel in met factor 50. Het is druk in het park, maar negens zijn lange wachttijden.

We gaan vervolgens naar de eerste show van de dag, de Blue Horizons met de dolfijnen en die is werkelijk schitterend! Heel indrukwekkend allemaal.

Daarna gaan we naar de Wild Arctic, waarbij je in een helicopter simulator vliegt en dat gaat er soms wild aan toe. Erg leuk!

We zien een hoop zeedieren en we gaan uiteraard naar onze favoriete show, Pets Ahoy, de show met de asieldieren. Echt weer heel leuk gedaan en na afloop mochten we de malle Engelse Bulldog aaien en Julian kreeg zelfs een paar likken in zijn gezicht.

 

 

Julian heeft ook veel oog voor de dieren die eigenlijk heel gewoontjes zijn hier in Florida, zoals de eekhoorntjes en de gekko’s. Hij is dan ook degene die hier steeds een foto van wil maken, dus vooruit dan maar.

Het is vandaag heel erg warm en ik heb verschillende mensen gezien die bevangen raakten door de hitte. Er was zelf een man uit Sri Lanka of zoiets en die werd ook niet goed en werd opgehaald door de paramedics met rolstoel.. Bij mij liep het zweet ook in straaltjes van mijn hoofd af, ook al zat ik in de schaduw. In de zon houd je het hier niet uit. Soms komen er een paar wolken voor de zon en dan is het wat draaglijker, maar het blijft bloedheet.

De jongens willen graag de Journey to Atlantis met mij doen en daar ben ik wel voor te porren. Wat een superattractie! De wachttijd is ruim een half uur, maar dat is het zeker waard. De val die je met het bootje naar beneden maakt is heel spectaculair en daarna wordt het bootje nog even een karretje in een achtbaan en krijg je nog een aardige toegift. Julian en Frank zaten helemaal voorin en waren kleddernat, maar Erik en ik hadden ook een nat pak.

We gaan nog naar de show van Clyde en Seamore en samen met de mimespeler aan het begin van de show zijn ze weer voortreffelijk.

Het is al bijna 5 uur als we besluiten dat we nog één achtbaan doen en dan naar huis gaan. We moeten morgen om 5 uur op, want we moeten om 8 uur al bij Frenchy’s zijn voor de boot. Het is een kleine 2 uur rijden naar St. Pete’s Beach. We moeten ook nog even naar de Wal-Mart voor wat laatste boodschappen om mee aan boord te nemen. De mannen gaan nog één keer in de Manta en rond half 6 lopen we richting de auto. Een paar meter voordat we die bereiken, voelen we wat spetter in onze nek en tegen de tijd dat we bij de auto zijn, begint het vreselijk te plenzen.

We doen boodschappen, ruimen de boel thuis op en doen een wasje in de machine en rond 7 uur rijden we naar Olive Garden. We eten er heerlijk, maar alleen Julian zit met lange tanden te eten. Hij heeft spaghetti met gehaktballen besteld en die vindt hij van mama toch echt veel lekkerder. We hebben er in ieder geval heerlijk gegeten! Een aanrader voor degenen die het nog niet kennen.

We arriveren rond half 9 weer thuis en de jongens gaan gauw douchen en naar bed. Ik werk het weblog bij en doe wat was in de droger en Ron kijkt wat tv. Ik denk dat we voor 10 uur gaan slapen, want om 5 uur gaat de wekker! Tot morgen!