Dag 6 – St. Pete’s Beach

Gisteravond ben ook ik vroeg gaan slapen en viel zowaar al vroeg in slaap. Om 4 uur word ik wakker van mannenstemmen buiten en om half 5 val ik weer in slaap. Helaas, want om 5 uur gaat de wekker. We gaan gauw douchen en ik maak de jongens wakker. We hebben pancakes die alleen even in de magnetron moeten en met een klontje boter en de Hershy’s caramel syrup, smaken ze voortreffelijk.

Om kwart over 6 rijden we weg; het is een rit van ongeveer 2 uur. Onderweg krijgen we op driekwart van de route een gigantische regenbui. Zo een waarbij je je ruitenwissers maximaal moet laten draaien. Als we om 8 uur bij Frenchy’s aankomen, is het droog en een beetje zonnig af en toe.

We krijgen uitleg over de routes die we kunnen varen, over de GPS die we meekrijgen, de mobiele telefoon van Frenchy’s en natuurlijk over de bediening van de boot. We hebben een koelbox met veel drinken, verse mango en lekkere broodjes mee. Als we om half 9 het haventje uitvaren, is het nog steeds bewolkt, maar het zonnetje is er af en toe al bij en dan is het al behoorlijk warm. Ron begint met varen en houdt zich aan de snelheidsinstructies. Op open zee mogen we zo hard als we willen, maar als Ron een beetje gas geeft, komen er een paar spetters binnenboord en aangezien hij een hekel aan nattigheid heeft., blijft hij 20 minuten met een slakkengangetje varen. Dan is het tijd voor mama. Ik ga achter het stuur zitten en geef een beetje gas. Oeps! Een beetje veel. Erik tuimelt zowat door de boot en houdt zich vervolgens stevig vast. Wat gaat die boot snel! Ja, er komt water naar binnen. Eigenlijk lijkt het net alsof iemand een emmer water in je gezicht gooit, maar wat is dat gaaf! Op open zee zijn wat golven en we snijden er dwars doorheen. Soms lijkt het alsof de boot over de golven springt en compleet loskomt. Ron lacht als een boer met kiespijn. Hij (maar ook wij) zijn kleddernat, maar wat een lol! Terwijl we kneiterhard over de zee vliegen, zie ik ineens een stel dolfijnen en houd even in. De jongens zien ze ook, maar alleen hun rugvinnen. ik heb ze wel heel even boven zien komen, maar was te druk met varen eerlijk gezegd.

De jongens mogen om beurten ook alledrie even varen, maar dan op een iets rustiger tempo. Aan het einde van St. Pete’s Beach varen we weer landinwaarts en komen uit bij Shell’s Island, een eilandje waar je allemaal mooie schelpen kunt vinden. We gooien de ankers uit en nemen onze badlakens, hapjes en drankjes mee aan land.

 

Het is nog steeds overwegend bewolkt, maar het is best warm. Moet je je voorstellen, ‘s morgens om half 9 in je bikini op open zee in Nederland, dan vries je dood. Hier is het gewoon lekker warm en het water is echt warm! Vreemde gewaarwording hoor. En zout dat het is! Het prikt erg in je ogen en je lippen gaan er schraal van aanvoelen, zo zout is het. Als je in het water bent geweest (of met Linda bent meegevaren) lijkt het alsof je hele lichaam onder het fijne zand zit, maar dat is dus het zout. De zon komt steeds vaker en langer door en we smeren flink met de zonnebrandcrème. Op het eiland zitten heel veel meeuwen en een soort steltlopertjes. Ik weet niet hoe ze heten, maar ze hebben van die lange pootjes, net stelten. Het zand is bijna wit en we zijn de enigen op het eilandje. We vermaken ons er een paar uurtjes prima en rond 12 uur gaan we weer varen. Dikke laag zonnebrandcrème, want de wolken zijn weg en het is midden op de dag. De jongens mogen ook weer een beetje varen en vermaken zich kostelijk.

We varen nu binnendoor terug en zien de prachtigste huizen met speedboten voor de deur. Er zijn erbij die het afdak van de boot in dezelfde kleur hebben als het dak van het huis. Zo zien we een huis met een paars dak en een bijpassende boot met paars afdekzeil.

Om iets over half 2 varen we het haventje weer binnen en leveren de boot weer af. De zon schijnt fel en het zweet gutst van mijn hoofd. In de auto is het natuurlijk ook bloedheet en kort na vertrek ga ik weer even wat benzine in de tank gooien. Ik stap in de auto en begin te rijden. Mijn haar is nog kleddernat van het zweet als het begint te regenen. Nee, niet gewoon een fikse bui, maar een stortvloed aan water komt er naar beneden. Veel automobilisten stoppen langs de kant van de weg en enkelen vliegen zelfs de vangrail in. In een mum van tijd ligt er zeker 5 cm water op de weg. Onvoorstelbaar dat we het ene moment nog afzien in de volle zon en het andere moment regent het echt zo ontzettend hard! Voor ons Nederlanders heel ongewoon. Ik rijd rustig verder en na een kwartiertje wordt het weer rustig. Als we rond kwart voor 4 thuiskomen, schijnt de zon weer volop. We gaan om beurten douchen om het zout weg te spoelen en Julian en Frank duiken vervolgens lekker het zwembad in. Ik draai nog een paar wasjes en rond 6 uur rijden we naar de Bamboo Wok en halen daar een heerlijke oosterse maaltijd met nasi, noedels, spare ribs, kip en lekkere gewokte groente. Erg lekker en voor herhaling vatbaar. Na het eten ga ik nog even ons weblog bijwerken en Erik duikt al om 7 uur zijn bed in. Zo, die is moe!

 

Morgen hadden we eigenlijk een rustdag op het programma staan, maar aangezien onze Universal Studios-dag in het water was gevallen, gaan we morgen naar de Islands of Adventure, het park met de vele achtbanen dat bij Universal hoort. Niet echt iets voor mij dus, maar als de mannen lol hebben, heb ik dat ook en er is vast wel iets voor mij bij.

Tot morgen!